عطر دست ساز نرگس مست

حال بگذارید کمی از این عطر نرگس مست برایتان بازگو کنم. من چشمی را دیدم که خمار می نگریست و لبی را دیدم که نیمه باز در پی یک مامن و پناهی امن، نفس نفس می زد. به راستی که هیچ چیز در این دنیای فانی، باقی تر از عشق نیست.

چطور می توان در بحر یک چشم زیبا فرونگریست و غرق نشد؟ زمانی که به بند بند صورت معشوق خیره می شوی، تحیر کم ترین عکس العمل عاشق می تواند باشد و من از این بند بندها، چشمش را برگزیدم و چون آن را خمار دیدم، نرگس مست خواندمش، همان گونه که بزرگی همچون حافظِ دلباخته، خوانده بودش. این چشم هیچ پلشتی ندیده و هیچ حالتی غیر روحانی به خود نگرفته است. چشمیست که می کُشد و جان می بخشد. چشمیست که روح می افزاید و بیش و کم می کُندش.

من تمام آن چه را که دیدم و به تماشا نشستم در این عطر عاشقانه به آفرینش پرداختم و اگر سعدی تمثال زیبارویی را در ترجیع بند معروف خود این چنین وصف می کند:”دو نرگس مست نیم خوابش / در پیش و به حسرت از قفا من”، من نیز آن را با عطر “نرگس مست” توصیف می کنم.